www.maderandaghdar.blogspot.com

اخبار روز - گزارش دریافتی: جمعی از زندانیان سیاسی دهه سال ۶۰ و بازماندگان قتل عام ۶۷ و نیز گروهی از فعالین و سازمانهای سیاسی و اجتماعی با انتشار نامه ای سرگشاده خطاب به احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر برای ایران از وی خواستند تا جنایات جمهوری اسلامی در قتل عام زندانیان سیاسی را در تحقیقات خود مد نظر داشته و پی گیری نماید.
به گزارش ستاد خبری کمیته شهری برگزاری چهارمین گردهمایی درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران در این نامه که برای حمایت عمومی انتشار یافته آمده است:  


نامه سرگشاده
جناب آقای احمد شهید
انتخاب شما بعنوان نمایندهء ویژه جهت بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران موجب و موجد احساسی دوگانه، اما همسو در ما ایرانیان گردید، نخست اینکه: ما خوشوقت و خوشحالیم از اینکه شورای حقوق بشر و مألاٌ سازمان ملل متحد با تعیین نماینده ای ویژه، تحقیق و بررسی در خصوص وضعیت حقوقی مردم ایران تحت سلطه و اداره ی «جمهوری اسلامی» را در دستور کار خود قرارداده است، این اقدام مایه ی دلگرمی مردمی است که حقوق اش بنحو مستمر و فزاینده ای نقض و هرگونه صدای اعتراضش به طرز بیرحمانه ای سرکوب میشود.
دیگر اینکه: نفس تعیین نماینده ء ویژه در خصوص بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران؛ برای چهارمین بار از آغاز بر سر کار آمدن «جمهوری اسلامی»؛ تأئیدیست ضمنی بر استمرار وضعیت اسفبار و هردم فزایندهء نقض آشکار حقوق اساسی و بنیادین بشر در کشور ما و تأکیدی است بر ضرورت تحقیق و بررسی و رسیدگی به این شرایط غیرانسانی؛ و این بنوبهء خود یادآوری مجدد شرائط و وضعیت تأسفباری است که مردم کشور ما ایران، در آن بسر می برند. نقض حقوق بشر در ایران که در همه ء عرصه های حیات اجتماعی، همزمان و همپای استقرار «جمهوری اسلامی» و نظام سیاسی مبتنی بر اصل «ولایت فقیه» ِ آن در کشورما مضاف برآنچه که در رژیم گذشته با آن مواجه بودیم، جریان داشت؛ از ژوئن ۱۹۸۱برابر با خرداد و تیر ماه ۱۳۶۰ با شروع موج دستگیری ها و شکنجه ها و اعدام و تیرباران های دسته جمعی مخالفین و معترضین محروم از طی آئین دادرسی ومحکوم شده در دادگاههای چند دقیقه ای که بدون حضور وکیل مدافع و بدون حق دفاع توسط متهمان و پشت درهای بسته و اغلب با چشم بند صورت میگرفت وارد آنچنان مرحلهء تازه و دهشتناکی گردید که کمیسون حقوق بشر را بر آن داشت تا در ۱۹ اکتبر ۱۹۸۴برابر با مهرماه ۱۳۶۳بر اساس قطعنامهء ۵۴/۱۹۸۴ خود آقای آندرس آگوئیلار را بعنوان نخستین نمایندهء ویژه برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران تعیین نماید. دولت وقت «جمهوری اسلامی» به نخست وزیری میرحسین موسوی و ریاست جمهوری سید علی خامنه ای به آگوئیلار اجازهء دیدار از ایران و تحقیق و بررسی و تهیهء گزارش در زمینهء وضعیت حقوق بشر را نداد و اگوئیلار بدلیل عدم همکاری این دولت و فقدان امکان انجام مأموریت اش در تاریخ مارس ۱۹۸۶ برابر با اسفند ماه ۱۳۶۴ از سمت خود استعفاء داد و جای خود را به رینالدو گالیندوپل سپرد که بر اساس قطعنامهء ۵۵/۱۹۸۷ در تاریخ ۱۱مارس ۱۹۸۷ برابر با ۲۱ اسفند ماه ۱۳۶۵ به این سمت تعیین گردید.

عدم تحقیق و بررسی و رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران و فقدان امکان و ارادهء لازم در این خصوص، آنچنان موجب گستاخی «جمهوری اسلامی» و احساس فارغ البال و صاحب اراده بودن وی گردید که «قتل عام» زندانیان سیاسی در ژوئیه تا سپتامبر ۱۹۸۸برابر با مرداد و شهریور ماه ۱۳۶۷ که در نوع و شکل و بیرحمی و سبعیت بکار رفته، بی مانند بوده و هست! را همزمان با مأموریت نمایندهء ویژه – رینالدو گالیندوپل- و به تعبیر ما ایرانیان «بیخ ِ گوش» ِ وی به انجام رساند.

برغم دست یابی گالیندوپل به لیست هزار نفرهء بدارآویخته و تیرباران شدگان که تنها بیانگر بخش اندکی از شمار قربانیان این «قتل عام» بود، و علیرغم انجام دو سفر به ایران در بهمن ماه ۱۳۶۸ و مهرماه ۱۳۶۹ و نیز علیرغم انجام دور سوم مسافرت به ایران در دسامبر ۱۹۹۱برابر با آذرماه ۱۳۷۰ و بازدید از زندان و استماع شهادت زندانیان سیاسی ِ دهه ی شصت و شاهدان و بازماندگان آن جنایت هولناک، و برغم اذعان نمایندهء ویژه به وقوع این جنایت در گزارش خود، متأسفانه موضوع این «قتل عام» اما، از سوی وی و کمیسیون حقوق بشر پی گیری نشد و این پرونده حتی پس از تعیین نماینده ء ویژه ء جدید – موریس دنبی کاپیتورن – بعنوان سومین نمایندهء ویژه در ۲ آگوست ۱۹۹۵ برابر با ۱۱مردادماه ۱۳۷۴ توسط کمیسون حقوق بشر و به رغم یک دورمسافرت و بازدید وی از ایران در تاریخ ۱۰ تا ۱۶ فوریهء ۱۹۹۶ برابر با ۲۱ تا ۲۵ بهمن ماه ۱۳۷۴ همچنان و هنوز مفتوح مانده است!

پیامد عدم رسیدگی به پرونده ای اینچنین مهیب و قطور و سنگین از جنایتی هولناک و تاریخی که طی آن هزاران تن از زندانیانی که بنابدلایل سیاسی- عقیدتی و بعنوان جزای «اعتراض» بر سلطه ی بی حقوقی و فقدان آزادی و حاکمیت ِ غاصب ِ «حق حاکمیت مردم»، و در قبال خواست آزادی و برابری؛ به زندان افکنده، شکنجه شده، و اکنون در دوران «تحمل ِ کیفر!» خود و حتی بعضاٌ در شرایط پس از سپری شدن دوران محکومیت خویش بسر میبردند؛ دسته دسته و گروه گروه به دار آویخته و یا تیرباران شدند، برای رژیم های سیاسی یی همچون «جمهوری اسلامی» چیزی نیست جز گستاخی بیشتر و اِعمال ِ جنایات و نقض بیشتر حقوق مردمی که بر آنها تسلط یافته اند! واقعیت تأسفباری که طی دوسال اخیر ما و شما و همه ی مردم جهان از نزدیک و یا بصورت سمعی – بصری شاهد آن بوده ایم و همچنان نیز شاهدیم!

کشتار در خیابانها، تجاوز به زنان و جوانان دختر و پسر و قتل در زندان ها، سرکوب عریان اعتراضات سیاسی - مدنی – و کارگری، دستگیری و حبس و شکنجهء مجدد زندانیان دههء شصت و اعدام تعدادی از آنها، و حتی شروع به دستگیری و حبس خانواده ها و بازماندگان قتل عام شصت و هفت... همه و همه بیانگر آن جسارت و گستاخی ِ آشکاری ست که به «جمهوری اسلامی» در پی مشاهدهء بی ترتیب اثر ماندن عظیم ترین جنایت هولناکی که مرتکب شده – یعنی قتل عام شصت و شصت هفت – دست داده است.

ازاینرو ما «زندانیان سیاسی ی دههء شصت و بازماندگان قتل عام شصت و هفت» قویآ برآنیم و اعلام می کنیم که پیش درآمد و لازمهء هرگونه تحقیق و بررسی ِ جدّی، حقیقی و معتبردر بارهء وضعیت حقوق بشر در ایران، همانا تحقیق و بررسی و رسیدگی ِ همه جانبه به پروندهء همچنان و هنوز مفتوح ِ قتل عام شصت و هفت است. تحقیق و بررسی ای که معطوف خواهد بود به: یک – برسمیت شناختن و اعلام این جنایت هولناک بعنوان «قتل عام»؛ و دو – شناسائی و معرفی ِ مسئولین و آمرین و عاملان این کشتار بعنوان "جنایت علیه بشریت" در هر پست و مقام که بوده اند و هستند. این کار نیز میسر نیست مگر اینکه علاوه بر بررسی مستندات و اسناد و مدارک لازم و موجود و ممکن، نمایندهء ویژه با خانواده های جانباختگان و بازماندگان و زندانیان و شاهدان آن جنایت هولناک ملاقات و به استماع مشاهدات یکایک آنان که هر یک شاهدان عینی آن مجموعه جنایات میباشند، بپردازند. بعنوان اولین قدم به شما پیشنهاد می کنیم: که در چهارمین گردهمائی سراسری برای کشتار زندانیان سیاسی که از ۹ تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۱ در شهر گوتنبرگ سوئد برگزار می گردد، شرکت نمائید. شما می توانید با شرکت در این گردهمائی در کوتاه ترین زمان وبا صرف کم ترین هزینه ی ممکن، همزمان با ده ها تن از جان بدربردگان و بازماندگان این کشتارها و همچنین دهها تن از خانواده های جانباختگان که در این گردهمائی حضوربه هم می رسانند دیدار و گفتگو نمائید و با استفاده از این فرصت استثنائی، علاوه برثبت اظهارات شاهدان این جنایات اسناد و مدارک بیشماری را هم در این زمینه فراهم آورید.

با احترام
جمعی از زندانیان سیاسی ی دهه ی شصت و بازماندگان قتل عام شصت و هفت

مژده ارسی، سودابه اردوان، همایون ایوانی، زری اسپرم، حمید آذر، پانته آ بهرامی، ناصر پرنیان، پرویز پناهی، بهروز پیله ور، فرخنده تقدسی، عالم جوادی، شهین چیت ساز، پروانه حاجیلو، حسین حسینی، پروین خسروی، نادر خلیلی، محمود خلیلی، علی دروازه غاری، همایون راستان، رضا رئیس دانا، سعید رحیمی، منوچهر راستا، سیاوش سلطانی، جلال سعیدی، عزیزه شاهمرادی، منوچهر شهابی، شهاب شکوهی، رسول شوکتی، عسگر شیرین بلاغی، ستاره عباسی، فاطمه صلواتی، وحید صمدی، وزیر فتحی، فرخ قهرمانی، سیاوش محمودی، سیاوش کوهرنگ، رضوان مقدم، (همسر جانفشان علی اصغر منوچهرآبادی)، تاج دولت همتی (مادر جانفشان علی اصغر منوچهرآبادی)، کامل رئوفی، اردشیر نظری، جلیل احمد جبدرقی (برادر جانفشان حبیب احمد جبدرقی)، همنشین بهار، مینا اخباری آزاد.

اسامی افراد حمایت کننده:
مریم اسکویی، محمدرضا شالگونی، مجتبی شکیباپور، روبن مارکاریان، میلا مسافر، ارژنگ بامشاد، سهیلا لیند هورست، فرخ دماوندی، هوشنگ دیناروند، البرز دماوندی، نیکی میرزایی، مهرداد کریمی، رویا دیناروند، حسین نقی پور، محسن ضیائی، حمید ریاحی، پروین ریاحی، کریم خوش عقیده، ندا دماوندی، رحیم استخری، یاسمین میظر، جمشید صفاپور، ندا نوآور، امیر جواهری لنگرودی، بهزاد جوادیان، رضا عمرانی، نیما هاتفی، نرگس شریفی، رضا سپیدرودی، رفعت رنجبران لنگرودی، سروز قازاریان، مینو میرانی، احمد نوین، علی فیاض، نصرالله قاضی، مجتبی نظری، فریدا سهرابیان، حجت نارنجی، سیرانوش مرادیان، بهروز نظری، مسعود پیوندی، مریم امانی، آمنه ضیائی، محمد تجلی جو، حسن پویا، پریسا مردایان، مصطفی ابراهیمی، فیروز مستعان، شایسته وطن دوست، شکیبا ببری.

اسامی نهادهای حمایت کننده:
www.dialogt.org گفتگوهای زندان
کانون دفاع از آزادی بیان - گوتنبرگ
انجمن فرهنگی اجتمائی اندیشه -گوتنبرگ
رادیو آوا - هانوفر
رادیو سرخ - گوتنبرگ
انجمن کوشا
کانون ایران آزاد
کانون پناهجویان ایرانی در سوئد
کانون دفاع ازحقوق بشر، آزادی و دموکراسی - آلمان
کمیته دفاع از زندانیان سیاسی ایران - برلین
سایت گزارشگران www.gozareshgar.com
سایت اشتراک www.eshterak.info
وبلاگ اندیشه http://andishegbg.blogspot.com/
کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ
وبلاگ خبری گزارشگران gozareshgaran۱.wordpress.com
وبلاگ دفاع از مبارزات کارگران ایران http://۳rooz.blogsp/
کانون روزنامه نگاران و نویسندگان برای آزادی
انجمن تاتر آزاد - گوتنبرگ
کانون خاوران
بنیاد ادبیات و هنر- گوتنبرگ
رادیو صدای همبستگی با کارگران - گوتنبرگ
انجمن ایران همراه - گوتنبرگ
کمیته دفاع از آزادی و برابری در ایران- وین azadibarabari۱.wordpress.com
رادیو همراه - گوتنبرگ
حامیان مادران پارک لاله - اسلو
انجمن قصه - گوتنبرگ
آسیل کمیته ی - گروه ایران - گوتنبرگ


ایمیل برای اعلام حمایت از نامه:

اخبار روز: http://www.akhbar-rooz.com/
شنبه  ٨ مرداد ۱٣۹۰ -  ٣۰ ژوئيه ۲۰۱۱